مقاله زن از دیدگاه اسلام

مقاله زن از دیدگاه اسلام

چکیده:

زن از دیدگاه اسلام

هیچ یك از آیات قران كریم كه مردم را دعوت به تدبیر و تعقل در نظام آفرینش می كند، مخصوص به مردان نیست، بلكه زنان و مردان را به طور برابر مخاطب قرار داده است.اساساً بررسی آیات قرآن كریم نشان می دهد زن و مرد از نظر آفرینش هیچ تفاوتی با یكدیگر ندارند و همه انسانها از هر صنف، خواه زن و خواه مرد از یك ذات و گوهر خلق شده اند.1چنان چه خدای تعالی می فرماید:
«یا ایها الناس اتقوا ربكم الذی خلقكم من نفس واحده و خلق منها زوجها و بثّ منهما رجالاً كثیراً و نسائاً و اتقوا....الذی تسالون به و الارحام..»(سورة نساء، آیه 1)
همچنین از نظر خداوند همه مردم خواه زن و خواه مرد در مقابل تكالیف الهی مسئول بوده و به خاطر كارهای نیك و بدشان مورد ثواب و عقاب قرار می گیرند.
«... انی لااضیع عمل منكم من ذكراً و انثی»(سورة آل عمران،آیة 195)
هم چنین زنان و مردانی كه كارهای شایسته انجام داده باشند، بدن هیچ گونه تبعیض، سیر تكاملی خود را به سوی خداوند طی كرده و مورد تأیید و مشمول پاداش قرار می گیرند:
«من عمل صالحاً من ذكر او انثی و هو مؤمن فلنحینیه حیاة طیبه(سورة نحل،آیة 97).
مقام و منزلت زنان در فرهنگ اسلامی بر همگان آشكار است.دفاع از حقوق رنان ، اعطای مقام كوثر به دخت پیامبر، سخن از زنان و مردان نیكوكار در سرتاسر قرآن و اعطای حق رأی به زنان، نمایان گر اهمیت تقریباً مساوی زنان با مردان در این فرهنگ می باشد.
در عصر حاضر، شركت در انتخابات و دخالت در سرنوشت سیاسی جامعه یكی از شاخص های مشاركت سیاسی به شمار می آید.مصداق این امر در صدر اسلام را در بیعت با پیامبر اكرم(ص) ملاحظه می كنیم.در این باره قرآن كریم چنین می فرماید:
«یا ایها النبی اذا جاءك المؤمنات یبایعنك علی ان لایشركن بالله شیئاًو.... فبایعهن..»(سوره ممتحنه،آیة 12)
« ای پیامبر هنگامی كه زنان نزد تو می آیند و با تو بیعت می كنند كه چیزی را شریك خدا قرار ندهندو.... با آنان بیعت كن.»
بیعت، تعهد و پیمان ملت با رهبر در پیروی از خداوند متعال و سرپیچی مكردن از دستورات الهی است.1در صدر اسلام نوعی بیعت بین زنان و پیامبر و خلفای راشدین وجود داشته است و زنان، به عنوان پذیرش حاكمیت اسلام، دست خود را در ظرف آبی كه دست زمامدار اسلامی در آن قرار داشت فرو می بردند.2
بر همین مبنا، با ملاحظه تاریخ اسلام، مردان و زنان در صدر اسلام، محور و مدار جامعه اسلامی را تشكیل می دادند، به طوری كه جنسیت مانعی در ایفای وظایف سیاسی آنان ایجاد نمی كرد.
شركت زنان در جنگ ها در صدر اسلام، نشان دهندة مشاركت زنان آن عصر در امور سیاسی است.دو بانوی نمونه اسلام، حضرت فاطمه زهرا (س) و حضرت زینب كبری(س) نمونه ای از زنانی هستند كه نسبت به سرنوشت سیاسی جامعه خویش حساس بوده و رسالت خود را به خوبی انجام داده اند.با وجود این كه در محتوای فرهنگ اسلامی برای فعالیت اجتماعی و سیاسی زنان منعی وجود نداشته، اغلب رهبران دینی، تحت تأثیر سنت های اقوام گوناگون و با تفكری همچون تفكر اسكولاستیكی اروپایی، مشاركت فعال زنان را در صحنه های سیاسی و اجتماعی نپذیرفته اند.3
به هر حال شكی نیست كه اسلام احترام ویژه ای برای زنان قائل است.این لازم به توضیح نیست، زیرا همه می دانیم كه اولین كسی كه اسلام را قبول كرد یك زن بود.اولین شهید راه اسلام نیز یك زن بود.تنها فردی كه در كعبه دفن می باشد یك زن است و وارث پیامبر(ص) نیز دخترش ، حضرت فاطمه زهرا(س) است كه پیامبر(ص) بر دستان مباركش بوسه زد. و او را «ام ابیها» خطاب فرمود.1
به طور كلی از نظر دین مبین اسلام زن و مرد از استعدادهای یكسانی برای مدیریت حیات انسانی خویش برخوردارند:
1- استعدادهای درونی چون: برخورداری از روح الهی، تسویه و تعدیل در خلقت، برخورداری از قوای ادراكی، داشتن فطرت الهی، وجدان اخلاقی و حمل امانت.
2- استعدادهای بیرونی مانند آفرینش، دانش، پیروی از رسولان الهی و تنزیل كتاب كه به زن و مرد یكسان نگریسته شده است.
جمع بندی فلسفة وجود آدمی(زن و مرد) و هم چنین، رشد وجودی فردی و اجتماعی انسان ها به منزلة بندگی و عبودیت خداوند می باشد.زن و مرد در ارزش های انسانی نیز یكسان اند.