دسته : پزشکی
فرمت فایل : word
حجم فایل : 15 KB
تعداد صفحات : 20
بازدیدها : 211
برچسبها : دانلود تحقیق پیشینه تحقیق
مبلغ : 4000 تومان
خرید این فایل
بخشهایی از متن:
پارانویا
پارانویا یا بیماری توهم، در تعریف عام آن، حالتی است که شخص در آن با اهمیت فوق العاده و خارج از اندازهای که به سلامت جانی و مالی خود میدهد، خود را شکنجه میدهند. این گونه از افراد مدام در این فکر هستند که عواملی انسانی، طبیعی یا ماورا طبیعی خودشان، دارایی و افراد خانواده شان را تهدید میکنند و همه، در فکر توطئه چینی بر ضد آنها هستند.
دیدگاه امیل کریپلین، روانشناس آلمانی، درباره پارانویا
امیل کریپلین (Emil Kraepelin 1929-1856) روانشناس آلمانی، در تلاش اولیه خود برای دسته بندی بیماریهای روانی، از اصطلاح پارانویای مطلق برای شرح حالت روانی ای استفاده کرد که توهم، جزء اصلی آن باشد اما این توهم هیچ صدمه و زوال آشکاری به سلامت عقل شخص وارد نکند و نشانه بیماریهای دیگری چون جنون زودرس (یا dementia praecox)، که اصطلاح قدیمی بیماری شیزوفرنی است، در آن نباشد. پارانویا، در معنای اصیل یونانی خود، به معنای دیوانگی است (پارا para = خارج و نوس nous = عقل). کریپلین با استفاده از این ریشه لغوی، نامی برای تشخیص افکار توهمی به وجود آورد. بنا به تعریف او هرگونه افکار توهمی، بدون احساسات خودآزارانه، در این دسته میگنجند.
...
بیماری پارانویا، عامل سوءظن مرگبار
در خبرها داشتیم که مردی 40ساله به خاطر سوءظن همسرش را به قتل رسانده است. در رابطه با این جنایت باید ابتدا به این نکته توجه داشت که این مرد همسرکش خود یک بیمار روانی است. این بیماری ابتدا به خاطر اعتیادی است که دارد چرا که فرد معتاد بیمار روانی محسوب می شود. دومین اختلال روانی که فرد به آن مبتلااست روان پریشی یا سوءظن است که در وی به صورت شدید بروز پیدا کرده و او تبدیل به یک بیمار پارانویا شده است. این بیماری فرد مبتلارا دچار توهم می کند و او با این تصور که همسرش با فرد یا افرادی رابطه دارد خود و همسرش را آزار می دهد و دچار هذیان گویی ذهنی می شود و از روی خیالبافی همسرش را متهم می کند. مرد متهم در این پرونده به خاطر انواع بیماری روانی که به آن مبتلااست دچار یک هم پوشانی شده که زمینه را برای بروز جرم مهیا کرده است. نکته یی که باید در زندگی با این گونه افراد در نظر گرفت این است که در ابتدای ازدواج بدگمانی ها از سوی مردان طبیعی است و توصیه می شود زنان جوان حداقل دو سال اول زندگی شان باردار نشوند، چرا که بعد از گذشت دو سال اختلالات نهفته بروز پیدا می کند و اگر بددلی عادی باشد در دو سال اول زندگی از بین می رود اما وقتی شکاکی ها بیشتر شد و فرد دائماً همسرش را کنترل کرد او بیمار است و این گونه افراد در جامعه رفتاری کاملاً منطقی دارند اما در خانه یک فرد ضداجتماع هستند و همسرشان را آزار می دهند و هر چند این مشکلات ناشی از گذشته است، اما هرچه زودتر باید تحت درمان قرار گیرد.
منبع دارد.